Anne Mollema-Bandsma bereikte dinsdag 28 juni de respectabele leeftijd van 100 jaar! Burgemeester Eduard van Zuijlen feliciteerde haar met deze mijlpaal in haar serviceflat Froonacker 6 te Franeker
Anne Bandsma werd geboren op 28 juni 1916 als 2e dochter van de bakkersfamilie Bandsma in Tzummarum. Ze groeit op in een onbezorgde omgeving, zowel in het gezin als het dorpsleven. ”Ik ha in hiele moaie jeugd hân” zoals ze zelf altijd zegt.
Omdat haar muzikaliteit al vroeg opviel stelde juffr. Tamsma voor om pianolessen te gaan volgen. Dat betekende dat vader Bandsma een piano moest aanschaffen, in die tijd een luxe. De piano kwam er en werd ’s avonds bij donker thuis bezorgd om praatjes in het dorp te voorkomen.
Achteraf een vooruitziende blik, Anne leerde pianospelen, er kwam een lerares uit Leeuwarden die aan meerdere kinderen uit het dorp pianoles gaf in de bakkerij en daar heeft ze, maar ook het dorpsleven, veel profijt van gehad. Ontelbare Revues heeft ze begeleid, daarbij vaak zelf als solist meegezongen en toneel gespeeld bij de Rederijkerskamer.
Inmiddels werkte zij mee in het bakkersbedrijf, volgde avondcursussen in Franeker en kan nog smakelijk vertellen over de Sinterklaas- en kerstvieringen in de bakkerij samen met de “Feinten”.
In “De Koornbeurs” in Franeker waren op gezette tijden dansavonden waar zij Gerrit Mollema ontmoette met wie ze in 1942 trouwde. Ze gingen aan het Kaatsveld wonen en later aan de Groen van Prinstererlaan, gelukkige huwelijksjaren, waarin drie kinderen werden geboren en grootgebracht. De jaren dat de kinderen klein waren heeft ze als de mooiste ervaren en later genoot ze erg van de logeerpartijen van haar kleinkinderen.
Ook in Franeker was ze al gauw betrokken bij de muzikale begeleiding van het jaarlijkse “Sprookje” in de Koornbeurs, de binnenkomst van Sinterklaas e.d. Jarenlang heeft ze gezongen in het dameskoor van de Plattelandsvrouwen en mee gespeeld in de Revues.
In 1998 verhuisde ze met haar man naar de Serviceflat “Froonacker” en woont daar met veel plezier. Veel samen fietsen, heel Friesland door, met 80 jaar nog wekelijks naar het zwembad in Bloemketerp en elke dag oefenen op de hometrainer.
Toen haar man overleed in 2001 vond ze veel steun in een vriendinnenclub in Froonacker, ze hadden samen een abonnement bij de Koornbeurs en gingen beurtelings zondags bij elkaar op de koffie. Maar zoals dat gaat bij het bereiken van een hoge leeftijd, er ontstaan leemtes, eenzaamheid en ouderdomskwalen, zoals doofheid en gezichtsverlies, de geest is echter nog helder.
Ze volgt het wel en wee van de familie nauwgezet en ziet uit naar de bezoekjes van haar kinderen, klein (4)- en achterkleinkinderen (6).
Ze is heel erg blij met wat aandacht “in praatsje” en vol lof over de verzorging in Froonacker, zo mogelijk elke middag even naar “De Seal”, trouw opgehaald door de fam. Werkhoven.
Zij verstaat de kunst van het leven, een leven met veel “gouden randjes”.
